Στο παρά πέντε: Η άγνωστη ιστορία πίσω απ’ την κατάρρευση της πώλησης του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης

Στις 21 Μαΐου του περασμένου έτους, ελλιμενίζεται στην Αλεξανδρούπολη το τερατώδες πολεμικό πλοίο USS Arlington, μήκους 200 μέτρων. Λίγο μετά, εκατοντάδες Αμερικανοί στρατιώτες κατακλύζουν το λιμάνι της βόρειας Ελλάδας. Κάνουν βόλτα στους δρόμους, πίνουν καφέ, επισκέπτονται στούντιο για να χτυπήσουν τατουάζ, και απολαμβάνουν την τοπική κουζίνα.

Ακόμα και οι κότες νιώθουν την παρουσία των Αμερικανών, αστειεύονται καταστηματάρχες: σύμφωνα με ιδιοκτήτη εστιατορίου, μέσα σε μία μόνο ημέρα, οι εξ Αμερικής επισκέπτες κατανάλωσαν περισσότερα από 7.000 αυγά. «Ζορίζουμε τις κότες για την αυριανή ημέρα. Δεν έχουμε αυγά».

Η άφιξη του Arlington προβάλλεται δεόντως από τα ΜΜΕ ως σύμβολο της γεωπολιτικής αναβάθμισης της πόλης των 60.000 κατοίκων σε ένα από τα σημαντικότερα στρατηγικά λιμάνια όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά ολόκληρης της Δύσης. 

Η Αλεξανδρούπολη είναι η πόρτα ενός στρατιωτικού διαδρόμου που εκτείνεται από τη Μεσόγειο έως τη Βαλτική Θάλασσα, που επιτρέπει να μεταφερθούν στρατεύματα και υλικό σε χώρες του ΝΑΤΟ όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και η Πολωνία, ενώ η χερσαία διαδρομή προς την Ουκρανία προσφέρει μια δίοδο εναλλακτική του Βοσπόρου, που ελέγχεται από την Τουρκία.

Η κυβέρνηση της ΝΔ είχε κρίνει από νωρίς στη θητεία της ότι έπρεπε η λειτουργία του να περάσει σε ιδιωτικά χέρια, για να αξιοποιηθούν και μεγιστοποιηθούν οι δυνατότητες του λιμανιού. Η ιδιωτικοποίηση θα καθιστούσε την Αλεξανδρούπολη «οικονομικό αλλά και γεωπολιτικό κέντρο», είχε πει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τον Οκτώβριο του 2020, λίγο μετά την έναρξη της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης.

Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Αλεξανδρούπολη βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και του διεθνούς Τύπου, που μιλά για τη «ζωτική σημασία» της για τον πόλεμο (Economist), με τη γερμανική FAZ να χαρακτηρίζει την πόλη «ίσως την πιο σημαντική σήμερα πολιτικά και στρατιωτικά τοποθεσία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης». Οι Αμερικανοί είχαν αναγνωρίσει και πριν από τη ρωσική εισβολή τη στρατηγική σημασία του λιμανιού – της «Σούδας του Βορρά» όπως την είχε αποκαλέσει το 2021 ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος.

Το 2022, το λιμάνι βρίσκεται πράγματι μια ανάσα από την πολυπόθητη ιδιωτικοποίηση. Στον αγώνα έχουν μείνει δύο σχήματα. Η κυβέρνηση όμως αποφασίζει ξαφνικά, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, να ακυρώσει τον διαγωνισμό και να κρατήσει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σε δημόσια χέρια. Επίσημος λόγος: ο γεωστρατηγικός ρόλος του και η ανατροπή δεδομένων που έφερε ο πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας.

Είναι όμως αυτή (όλη) η αλήθεια; Στοιχεία που παρουσιάζει σήμερα για πρώτη φορά το Solomon αποκαλύπτουν το παρασκήνιο πίσω από την κατάρρευση της ιδιωτικοποίησης στο παρά πέντε. Και φωτίζουν τον άγνωστο μέχρι σήμερα ρόλο ενός μυστηριώδους Γερμανού, που είχε καταδικαστεί σε τριετή φυλάκιση για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα αποκρατικοποιήσεων στη Γερμανία την εποχή που ακολούθησε την επανένωση. 

Όπως αποκαλύπτει το Solomon, το λιμάνι θα μπορούσε να καταλήξει στα χέρια του εν λόγω Γερμανού, καθώς θυγατρική του ομίλου του ήταν βασικός εταίρος στο σχήμα της μίας εκ των δύο φιναλίστ. Η κοινοπραξία έφτασε δε στον «τελικό», παρά τις πολλές προειδοποιήσεις που είχαν λάβει κυβέρνηση και ΤΑΙΠΕΔ τόσο για το παρελθόν του, όσο και για τα οικονομικά και δικαστικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ο όμιλος και θυγατρικές του.

Αμερικανική υπόθεση

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η διαγωνιστική διαδικασία για την ιδιωτικοποίηση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2020. Τον Οκτώβριο του ιδίου έτους, ανακοινώθηκε ότι τέσσερα σχήματα είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την απόκτηση τουλάχιστον του 67% του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης. Τα δύο εξ αυτών, αμερικανικών συμφερόντων. 

Μετά την παραχώρηση του λιμένα Πειραιά στην κινεζική Cosco και του λιμανιού της Θεσσαλονίκης σε σχήμα με βασικό παίκτη τον Ιβάν Σαββίδη, η αμερικανική πλευρά είχε ξεκαθαρίσει στην ελληνική: το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης έπρεπε να περάσει σε χέρια αμερικανών επενδυτών.

Σε ομιλία του τον Νοέμβριο του 2021, ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ Τζέφρεϊ Πάιατ δήλωνε «υπερήφανος […] που έχουμε δύο ισχυρές υποψήφιες αμερικανικές εταιρείες για την ιδιωτικοποίηση [..] Αυτές οι αμερικανικές εταιρείες συμμετέχουν για να κερδίσουν, αλλά και για να δημιουργήσουν οικονομικές ευκαιρίες εδώ στη Βόρεια Ελλάδα». 

Η σημασία της Αλεξανδρούπολης για τους Αμερικανούς έγινε φυσικά ακόμα μεγαλύτερη μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η Αλεξανδρούπολη δίνει τη δυνατότητα «να συνεχίσουμε να παρέχουμε στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία», είχε πει ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, Λόιντ Όστιν, στον Έλληνα ομόλογό του, Νίκο Παναγιωτόπουλο, σε συνάντησή τους το καλοκαίρι του 2022 στην Ουάσιγκτον.

Για τον ζωτικό ρόλο που διαδραματίζει το λιμάνι διασφαλίζοντας τη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ, βοηθώντας την Ελλάδα να αναδειχθεί ως βασική πύλη προς τα δυτικά Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα μιλούσε στα τέλη Σεπτεμβρίου 2022 ο νυν Αμερικανός πρέσβης, Τζορτζ Τσούνης. 

Το μήνυμα ελήφθη από τους άλλους μνηστήρες, οι οποίοι προκαλούσαν καχυποψία στις ΗΠΑ (χώρα που, πέραν όλων των άλλων, έχει τον πρώτο λόγο στην Αλεξανδρούπολη και με τη βούλα, βάσει της ανανεωμένης διμερούς αμυντικής συμφωνίας Αθήνας-Ουάσιγκτον) για υπαρκτούς και εικαζόμενους δεσμούς και επιρροές τους από τη Ρωσία, τον Πούτιν και τη Gazprom. 

Έτσι, με τη διαδικασία να οδεύει στα τελικά στάδια, τα δύο από τα τέσσερα σχήματα που συμμετείχαν σε αυτόν και συνδέονταν καθ’ οιονδήποτε τρόπο με τη Μόσχα, ο Οργανισμός Λιμένος Θεσσαλονίκης (συμφερόντων Σαββίδη) και η κοινοπραξία των Cameron S.A. (όμιλος Κοπελούζου), Goldair Cargo και Bollore Africa Logistics αποχώρησαν, δίχως να υποβάλουν δεσμευτική προσφορά.

Στην τελική φάση προκρίθηκαν τα δύο εναπομείναντα, αμερικανικών συμφερόντων σχήματα: η τεξανή Quintana Infrastructure & Development και η κοινοπραξία των Black Summit Financial (με έδρα το Κεντάκι), Euroports, EFA Group και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ.

Ενώ όμως οι δεσμευτικές οικονομικές προσφορές είχαν κατατεθεί και η κατακύρωση του διαγωνισμού αναμενόταν από μέρα σε μέρα, τον Νοέμβριο του περασμένου έτους ρεπορτάζ της εφημερίδας Τα Νέα γνωστοποίησε τη ματαίωσή του. Το ρεπορτάζ απέδιδε την εξέλιξη στα «καινούργια δεδομένα που έχει προκαλέσει ο πόλεμος στην Ουκρανία». Η απόφαση, αναφερόταν, προέκυψε «έπειτα από προσεκτικό ζύγισμα κάθε παραμέτρου».

Επρόκειτο για απόφαση του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος μιλώντας σε περιφερειακά ΜΜΕ στην Αλεξανδρούπολη δήλωσε:

«Έκρινα προσωπικά ότι ο διπλός χαρακτήρας του λιμανιού -στρατιωτικός, πολιτικός- και η τεράστια γεωπολιτική του σημασία, μας επιβάλλουν στην παρούσα συγκυρία να κρατήσουμε το λιμάνι υπό κρατικό έλεγχο».

Η αιφνίδια ακύρωση του διαγωνισμού, την οποία επισημοποίησε το ΤΑΙΠΕΔ λίγες ημέρες αργότερα, ήγειρε εξαρχής ερωτήματα:

• Για ποιο λόγο οι ίδιες παράμετροι που αναδεικνύονταν ως κύρια επιχειρήματα υπέρ της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού, μετατρέπονταν αίφνης σε επιχείρημα κατά της σκοπιμότητας του εγχειρήματος;

• Και γιατί η κυβέρνηση «ζύγισε τις παραμέτρους» και «τα νέα δεδομένα» της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία μόλις τον Νοέμβριο του 2022, δηλαδή σχεδόν έναν χρόνο μετά την έναρξη του πολέμου; Ακόμα και τον Σεπτέμβριο του 2022, ο πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης, Κώστας Χατζημιχαήλ, εξακολουθούσε να μιλά με θέρμη για την προοπτική της ιδιωτικοποίησης κάνοντας  λόγο για «υλοποίηση των κυβερνητικών πολιτικών».

Νέα στοιχεία που παρουσιάζει σήμερα το Solomon αποκαλύπτουν ότι πιθανότατα μία από τις «παραμέτρους που ζύγισε» η κυβέρνηση, ακυρώνοντας τον διαγωνισμό, ήταν η βούλησή της να αποφύγει, έστω την τελευταία στιγμή, τυχόν μεταβίβαση του στρατηγικού λιμανιού σε ένα σχήμα στο οποίο αφανής αλλά μείζων εταίρος όχι μόνο είχε καταδικαστεί για ένα μεγάλο σκάνδαλο αποκρατικοποίησης στη Γερμανία, αλλά ο όμιλος του οποίου ηγείται αντιμετωπίζει και σήμερα οικονομικά προβλήματα, ενώ θυγατρικές του βρίσκονται υπό το μικροσκόπιο της γερμανικής ένωσης προστασίας επενδυτών.

Το Solomon είναι σε θέση να γνωρίζει ότι τόσο η κυβέρνηση όσο και το ΤΑΙΠΕΔ είχαν λάβει σχετικές προειδοποιήσεις, οι οποίες όμως καθώς φαίνεται δεν αξιολογήθηκαν.

Ο μυστηριώδης κύριος Φίσερ

Ο περί ου ο λόγος επίδοξος ισχυρός ανήρ του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης ονομάζεται Άξελ Φίσερ. Άνθρωποι που τον γνωρίζουν τον περιγράφουν ως ευφυέστατο, αριστοκρατικό, και εξαιρετικά πειθαρχημένο ως αφεντικό. «Δεν πίνει, δεν καπνίζει, δεν μπλέκεται σε γυναικοδουλειές», λέει παλαιός υφιστάμενός του. 

Μόνιμος κάτοικος Μονακού, ο Φίσερ κινείται με άνεση στους υψηλούς κύκλους του πριγκιπάτου. Ξεκινά τη μέρα του νωρίς το πρωί, αποφεύγει να γράφει ηλεκτρονικά μηνύματα και δίνει οδηγίες μέσω τηλεφώνου. Η δε μεγάλη του ικανότητα ήταν ανέκαθεν να πείθει για το επενδυτικό και επιχειρηματικό του δαιμόνιο.

Γεννήθηκε το 1964 στο Αμβούργο και είναι ο πρόεδρος του ομίλου Monaco Resources Group (MRG). Σε αυτόν ανήκει η εταιρεία R-Logitech, η οποία με τη σειρά της ελέγχει τη Euroports. Εάν η κοινοπραξία στην οποία συμμετείχε κέρδιζε τον διαγωνισμό, η Euroports θα αναλάμβανε την επιχειρησιακή ευθύνη στην Αλεξανδρούπολη — όπως κάνει ήδη σε 40 άλλους λιμενικούς τερματικούς σταθμούς, από το Βέλγιο μέχρι την Κίνα.

Παρ’ όλο το λούστρο, όμως, ο Άξελ Φίσερ είναι ένας άνθρωπος με σκιώδες παρελθόν, το οποίο σε μια προσπάθεια να αφήσει πίσω του έφτασε στο σημείο να αλλάξει το όνομα που χρησιμοποιεί. Στην πατρίδα του, τη Γερμανία, ως Βαλεντίν Φίσερ τότε, είχε βρεθεί στο επίκεντρο μιας μεγάλης απάτης, την περίοδο που ακολούθησε την επανένωση των δύο Γερμανιών: του σκανδάλου Aluhett.

Το 1996, ο ίδιος και μια κοινοπραξία εξαγόρασαν ένα χυτήριο αλουμινίου στη Σαξονία-Άνχαλτ. Κρατικές επιδοτήσεις ύψους 100 εκατ. μάρκων (50 εκατ. ευρώ) παραχωρήθηκαν στον Φίσερ και τους εταίρους του, με την κυβέρνηση του κρατιδίου να αγνοεί προειδοποιήσεις γερμανικών υπηρεσιών ότι ο νεαρός τότε επιχειρηματίας βαρυνόταν ήδη από παλαιότερες πτωχεύσεις.

Η εξαγορά της Aluhett αποδείχθηκε σκανδαλώδης και μοιραία: ο Φίσερ διασπάθισε μεγάλο μέρος του δημόσιου χρήματος, η Aluhett χρεοκόπησε και οι θέσεις εργασίας σχεδόν εξαφανίστηκαν. Ο ίδιος ο Φίσερ συνελήφθη από τις γερμανικές αρχές το 2004, και δύο χρόνια αργότερα καταδικάστηκε σε τριετή φυλάκιση για απάτη.

Ξαφνική ακύρωση του διαγωνισμού 

Χρόνια αργότερα, ο ίδιος άνθρωπος, πλέον ως Άξελ και όχι Βάλεντιν Φίσερ, εμφανίζεται ως πιθανός επενδυτής στην Ελλάδα, μέσω του σχήματος που διεκδικούσε, και μάλιστα ως φιναλίστ, το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. 

Αν και αόρατος, σύμφωνα με πληροφορίες, στα σχετικά έγγραφα που κατατέθηκαν στο ΤΑΙΠΕΔ στο πλαίσιο του διαγωνισμού, αμερικανικές πηγές που ερεύνησαν όχι μόνο το παρελθόν του Φίσερ, αλλά και τα τρέχοντα προβλήματα του ομίλου του οποίου ηγείται, μετέφεραν τις σχετικές πληροφορίες και προειδοποιήσεις σε υπουργικά γραφεία, στο ΤΑΙΠΕΔ, αλλά και στο Μέγαρο Μαξίμου.

Η θέση της ελληνικής πλευράς ήταν δύσκολη. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε μιλήσει για «καθώς φαίνεται πολύ αξιόπιστες προσφορές», οι Αμερικανοί είχαν επισήμως ταχθεί υπέρ αμφοτέρων των σχημάτων, ενώ στην κοινοπραξία με τη Euroports συμμετείχε και ο ελληνικός κολοσσός ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ. 

Τον Οκτώβριο του 2022, όμως, οι σχετικές πληροφορίες για τον Φίσερ, τις δικαστικές και εξωδικαστικές περιπέτειές του, και τα οικονομικά προβλήματα των εταιρειών του ομίλου του άρχισαν να φτάνουν και σε δημοσιογραφικά γραφεία. Η κυβέρνηση άρχισε να δέχεται σχετικά ερωτήματα. Λίγο αργότερα, και ενώ ο διαγωνισμός έβαινε προς ολοκλήρωση, ήρθε η αιφνιδιαστική ακύρωση του διαγωνισμού με την επίκληση της «τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας» του λιμανιού.

Τι ρόλο έπαιξε όμως ο φόβος ενός σκανδάλου, εάν στους αγοραστές του λιμανιού περιλαμβανόταν ένας Γερμανός με βεβαρημένο παρελθόν και εξίσου αμφιλεγόμενο παρόν; Ο εκπρόσωπος της ΝΔ, Άκης Σκέρτσος, δεν απάντησε στα σχετικά ερωτήματα του Solomon.

Εκπρόσωπος του ΤΑΙΠΕΔ δήλωσε στο Solomon πως η απόφαση για τη ματαίωση του διαγωνισμού ελήφθη «από την ελληνική κυβέρνηση σε συνεργασία με το ΤΑΙΠΕΔ», λόγω των νέων δεδομένων που δημιούργησε ο πόλεμος στην Ουκρανία «σε ό,τι αφορά τη γεωστρατηγική σημασία και την αποτίμηση της αξίας αυτής της κρίσιμης υποδομής».

Ως προς τα υποψήφια σχήματα, ο εκπρόσωπος του ΤΑΙΠΕΔ συμπλήρωσε πως «πληρούσαν όλα τα κριτήρια που είχαν τεθεί από το ΤΑΙΠΕΔ στο πλαίσιο του διαγωνισμού για τη συμμετοχή τους».

«Εν ευθέτω χρόνο και έπειτα από αξιολόγηση των συνθηκών θα εξεταστεί ξανά το ενδεχόμενο αξιοποίησης του λιμανιού μέσω της διάθεσης ποσοστού του μετοχικού κεφαλαίου του Οργανισμού Λιμένος Αλεξανδρούπολης», ανέφερε.

Η MRG, που είπε στο Solomon ότι ενημερώθηκε για την ακύρωση του διαγωνισμού εγγράφως από το ΤΑΙΠΕΔ, αρνείται επίσης ότι υπάρχει σχέση. «Θα θέλαμε να επιστήσουμε την προσοχή σας στα σχόλια του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην εθνική τηλεόραση, που δίνουν ένα σκεπτικό στρατηγικής για την αλλαγή προσέγγισης του μέλλοντος του λιμανιού», ενημερώνει ειδικός σε θέματα δημοσίων σχέσεων από το Λονδίνο, στον οποίο έχει αναθέσει την αποστολή η εταιρεία.

Τα σημερινά μπλεξίματα του Άξελ Φίσερ 

Οι απαντήσεις αυτές δεν φαντάζουν ιδιαίτερα πειστικές. Ειδικά από τη στιγμή που θυγατρικές της MRG βρίσκονται ξανά στη δίνη οικονομικών περιπετειών με οσμή σκανδάλου.

Θυγατρικές του ομίλου έχουν εμπλακεί σε διάφορες αμφιλεγόμενες υποθέσεις και δικαστικές περιπέτειες, από τη Γουινέα μέχρι τη Βρετανία. Ήταν όμως ο αντίκτυπος των οικονομικών δυσχερειών δύο εξ αυτών κατά την κρίσιμη εκείνη περίοδο του φθινοπώρου του 2022, αυτός που φαίνεται να έπαιξε καταλυτικό ρόλο. Προκαλώντας αναταράξεις στον επενδυτικό κόσμο της Γερμανίας, και στρέφοντας τα γερμανικά φώτα της δημοσιότητας ξανά στον Φίσερ.

Η θυγατρική του ομίλου MRG, Metalcorp, ανακοίνωσε στις αρχές Οκτωβρίου του 2022 ότι δεν θα ήταν σε θέση να αποπληρώσει ένα ομόλογο ύψους σχεδόν 70 εκατομμυρίων ευρώ, όπως είχε προγραμματιστεί. Αντ’ αυτού, προσφέρθηκε στους πιστωτές παράταση της λήξης κατά ένα έτος με αύξηση του επιτοκίου. 

Η τιμή του ομολόγου κατέρρευσε, μαζί με άλλους τίτλους θυγατρικών της MRG. Αλλά και η R-Logitech, η μητρική της Euroports που όπως προαναφέρθηκε βρέθηκε ως φιναλίστ πολύ κοντά στην ανάληψη του ελέγχου του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, είναι στο μάτι του κυκλώνα στη Γερμανία για συναφείς λόγους. Και για τις δύο υποθέσεις, των Metalcorp και R-Logitech, έχει επιληφθεί στη Γερμανία η ένωση προστασίας επενδυτών SdK.

Η δε μητρική όλων, MRG, με ζημίες 23,56 εκατ. ευρώ στη χρήση του 2022, βαρύνεται από υποχρεώσεις που ξεπερνούν τα 1,2 δισ. ευρώ.

Αναπάντητα ερωτήματα

Με τον όμιλο MRG σε δυσχερή θέση, τη θυγατρική της, R-Logitech, ιδιοκτήτρια της Euroports, δηλαδή του δυνητικού διαχειριστή του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, να αντιμετωπίζει δυσχέρειες που πλέον αποτελούν αντικείμενο έρευνας από τη γερμανική ένωση προστασίας επενδυτών SkD, και το αμαρτωλό παρελθόν και μπλεγμένο παρόν του ανθρώπου που κινεί τα νήματα όλων αυτών των εταιρειών, τυχόν παραχώρηση της Αλεξανδρούπολης στο σχήμα στο οποίο συμμετείχε είχε όλες τις προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε σκάνδαλο πρώτης γραμμής. 

Το γιατί οι προειδοποιήσεις αγνοήθηκαν από την κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ, γιατί οι αρμόδιες αρχές δεν προχώρησαν πρωτογενώς σε ελέγχους για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Euroports ή επέλεξαν να αγνοήσουν τα ευρήματά τους, και γιατί η ακύρωση ενός τόσο πολυδιαφημισμένου διαγωνισμού έγινε τελικά βεβιασμένα, πρώτα με διαρροή σε ελληνική εφημερίδα, και αμέσως μετά από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, λίγο προτού ξεκινήσουν δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο για τα οικονομικά προβλήματα και το περίεργο παρελθόν ενός εκ των δύο φαβορί για το λιμάνι, είναι ερωτήματα που εξακολουθούν να αναμένουν πειστικές απαντήσεις.