Σερβία: «Δεν υπάρχει τιμή να μας αποζημιώσει για τη μόλυνση του αέρα και της γης»
Η εντατική δραστηριοποίηση βιομηχανικών κολοσσών ξένων συμφερόντων δεν διασφαλίζει στη Σερβία μόνο το πολυπόθητο συνάλλαγμα: φέρνει και τις τοπικές κοινωνίες αντιμέτωπες με βαρύ περιβαλλοντικό κόστος.
Η Σερβία διψάει για επενδύσεις, για υλοποίηση έργων υποδομής, και εισροή ξένου συναλλάγματος.
Και, με την ενταξιακή διαδικασία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση να μην έχει ακόμη ολοκληρωθεί, δέκα χρόνια αφότου αναγνωρίστηκε επίσημα ως υποψήφια προς ένταξη χώρα, η Σερβία αναγκάζεται να στραφεί σε βιομηχανικά συμφέροντα εκτός της ηπείρου, μεταξύ των οποίων και σε κινεζικούς κολοσσούς: από 2 εκατ. ευρώ το 2010, η Κίνα μετατράπηκε σε κύριο ξένο επενδυτή μέσα σε μια δεκαετία, με μισό δις ευρώ επενδύσεις μόνο το 2020.
Ωστόσο, όπως είπε ένας ειδικός των επενδύσεων στον δημοσιογράφο Αποστόλη Φωτιάδη και τον φωτορεπόρτερ Νίκο Πηλό, που για λογαριασμό του Solomon ταξίδεψαν στη χώρα στα πλαίσια των τριπλών εκλογών του περασμένου Απριλίου, «εάν επιλέγεις τους Κινέζους, επιλέγεις και το επιχειρηματικό τους μοντέλο».
Στο Μπορ, όπου η κινεζική πολυεθνική Zijin αναπτύσσει ταχύτατα τις υποδομές για να εκμεταλλευτεί ένα νέο κοίτασμα χαλκού και χρυσού, επιθεωρήσεις έδειξαν την ύπαρξη διοξειδίου του θείου (SO2) από τέσσερις έως και οκτώ φορές περισσότερο από τα νόμιμα όρια, με τους ντόπιους να βιώνουν στην καθημερινότητά τους το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της επένδυσης. Στα έργα που πραγματοποιούνται στα περίχωρα της πόλης Ζρένιανιν, για τη δημιουργία μιας τεράστιας βιομηχανίας ελαστικών αυτοκινήτων από τον κινεζικό γίγαντα Linglong, απασχολούνται εκατοντάδες Βιετναμέζοι εργάτες σε συνθήκες που, σύμφωνα με ερευνητές των Ηνωμένων Εθνών, παραπέμπουν σε «τράφικινγκ».
Μέσα από την κινητοποίησή τους, ομάδες πολιτών φιλοδοξούν να επιβληθεί έλεγχος στους όρους δραστηριοποίησης των ξένων συμφερόντων. Την ίδια στιγμή, ο πανίσχυρος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς κατηγορείται πως αλλάζει πάντοτε το παιχνίδι, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα που επιθυμεί. Οι ντόπιοι και ακτιβιστές που μίλησαν στο Solomon, ωστόσο, επιμένουν: «Δεν υπάρχει τιμή να μας αποζημιώσει για τη μόλυνση του αέρα και της γης».