Ο Νταντόμ Χουλαντάρ είναι ιδιοκτήτης ενός μίνι μάρκετ στην Αχαρνών. Από την έναρξη της πανδημίας, οι άνθρωποι που το επισκέπτονται είναι λίγοι – και όχι πάντα με καλές προθέσεις.
Πορτρέτα
Ημέρες καραντίνας ενός κηπουρού
Επί ενάμιση χρόνο, ο Χαμίντ Νασερί μετακινούνταν καθημερινά από το κέντρο της Αθήνας στα βόρεια προάστια και περιποιούνταν τους κήπους σπιτιών εκεί. Ώσπου εμφανίστηκε ο κορονοϊός, η χώρα μπήκε για δεύτερη φορά σε καραντίνα, κι εκείνος αναγκάστηκε να μείνει και πάλι χωρίς δουλειά και εισόδημα.
«Μαμά, τι είναι οι Αλβανοί;»
Ο Μάριος και η Μιρέλα έφτασαν στην Ελλάδα πριν 24 χρόνια. Τα παιδιά τους γεννήθηκαν εδώ, κι εκείνοι καλλιεργούν το σκόρδο που κάνει γνωστό στο εξωτερικό τον Πλατύκαμπο Λάρισας. Αλλά ακόμα περιμένουν την ελληνική ιθαγένεια.
«Δεν ήξερα ότι πρέπει να πω κάπου την ιστορία μου»
O Κεϊτά είναι από την Ακτή Ελεφαντοστού και ζει στην Αθήνα από το 2010. Ανήλικος ακόμα, αποχωρίστηκε την οικογένειά του για να κυνηγήσει το όνειρό του να παίξει ποδόσφαιρο.
«Στην Τουρκία βρεθήκαμε 40 άτομα σε ένα μικρό κλειστό φορτηγό»
Συναντήσαμε τον Ραζ το απόγευμα της Κυριακής 21 Ιανουαρίου 2020 στο χώρο του We Need Books στην Κυψέλη στην Αθήνα. Είχε πάει να κανονίσει τα μαθήματα Ελληνικών, που σκόπευε να ξεκινήσει. «Με το ζόρι. Για τα χαρτιά μου, για τις εξετάσεις. Για να φέρω τη γυναίκα μου», μου είπε σε καλά Ελληνικά.
«Πάρτε αυτή τη σκηνή, μας είπαν, και βρείτε κάπου να χωρέσετε»
Συναντήσαμε τον Ghulam και τον Ghulam Ali στις 11 Φεβρουαρίου 2020, στη καντίνα που βρίσκεται απέναντι από την κεντρική πύλη του Κέντρου Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) της Μόριας στο νησί της Λέσβου.
Ήρθα στην Ελλάδα εξαιτίας του έρωτα
«Ο ερχομός μου στην Ελλάδα δεν οφείλεται σε οικονομική ούτε σε πολιτική κατάσταση. Ήταν μια απόφαση λόγω αγάπης»
Hamid: Ένας δεξιοτέχνης κατασκευαστής χαλιών από το Ιράν στην Αθήνα
Δούλευε σε καταστήματα χαλιών και σχεδίαζε να ανοίξει την δική του επιχείρηση στο Λονδίνο, αξιοποιώντας τις διασυνδέσεις που είχε στην Κωνσταντινούπολη. Ωστόσο η ζωή επιφύλασσε ένα διαφορετικό μονοπάτι για εκείνον.