Στον κάμπο της ανατολικής Ηλείας, στη βορειοδυτική Πελοπόννησο, πραγματοποιείται σχεδόν το σύνολο της παραγωγής φράουλας στην Ελλάδα, με τις καλλιέργειες να ξεπερνούν τα 15.000 στρέμματα σήμερα.
Κατά την περίοδο της συγκομιδής, έως και 10.000 εργάτες γης με καταγωγή κυρίως από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν ζουν στην ευρύτερη περιοχή που σχηματικά ονομάζεται «Μανωλάδα» και περιλαμβάνει το ομώνυμο χωριό, την Νέα Μανωλάδα, το Νέο Βουπράσιο, τον Λάππα, και το Βάρδα.
Εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια, δίπλα στα θερμοκήπια που φιλοξενούν τις καλλιέργειες της φράουλας, αναπτύσσονται αυτοσχέδιοι καταυλισμοί από παραπήγματα που δημιουργούνται με καλάμια και πλαστικό, στα οποία διαμένουν οι χιλιάδες εργάτες γης, που διαβιούν και εργάζονται σε υποβαθμισμένες συνθήκες που θυμίζουν εκμετάλλευση.
Τα τελευταία χρόνια το Solomon παρακολουθεί από κοντά την πραγματικότητα μιας κοινότητας χιλιάδων «αόρατων» μεταναστών στους οποίους στηρίζεται η ταχεία ανάπτυξη και κερδοφορία του «κόκκινου χρυσού» της Ελλάδας, που φέρει έσοδα δεκάδων εκατ. Ευρώ μέσω εξαγωγών στα μικρά χωριά της περιοχής, και που μέσα στα χρόνια έφερε την Ελλάδα αντιμέτωπη με διεθνείς καταδίκες.
Στην ευρύτερη περιοχή της Μανωλάδας παράγεται άνω του 90% της συνολικής παραγωγής φράουλας στην Ελλάδα, η οποία διατίθεται σχεδόν καθολικά σε εξαγωγές.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τοπικών παραγωγών, έως το 2025 οι εκτάσεις φράουλας στην περιοχή θα έχουν φτάσει τα 25.000 στρέμματα.
Δίπλα στα χωράφια με τις καλλιέργειες της φράουλας έως και 10.000 μετανάστες εργάτες γης από το Μπαγκλαντές και το Πακιστάν ζουν σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς σε πλήρως υποβαθμισμένες συνθήκες.
Οι πλειοψηφία των μεταναστών που εργάζονται στην περιοχή δεν έχουν χαρτιά, ενώ οι πιο πρόσφατες νομοθετικές πρωτοβουλίες της Ελλάδας δεν έχουν προσφέρει καμία ουσιαστική λύση, ώστε να εξασφαλίζονται αξιοπρεπείς και ασφαλείς συνθήκες διαβίωσης και εργασίας.
Ο Κασέφ, πακιστανικής καταγωγής, έφτασε στην Ελλάδα πριν από ένα χρόνο διασχίζοντας τα σύνορα από τον Έβρο. Τον συναντήσαμε στη Μανωλάδα να εργάζεται στις καλλιέργειες για μεροκάματο μικρότερο από αυτό τον Μπαγκλαντεσιανών εργατών γης.
Για την κάλυψη των αναγκών των έως και 10.000 εργατών γης που βρίσκονται στην περιοχή στην κορύφωση της σεζόν της φράουλας, ορισμένοι συμπατριώτες τους έχουν δημιουργήσει καταστήματα με προϊόντα που προμηθεύονται από το Μπαγκλαντές.
Μία κατασκευή με τη χρήση τσίγκων και ξύλων στεγάζει την αυτοσχέδια κουζίνα του καταυλισμού.Στους καταυλισμούς οι εργάτες γης κοιμούνται συνήθως ανά ντουζίνες σε παράγκες που κατασκευάζουν και συντηρούν οι ίδιοι με υλικά που χρησιμοποιούνται στα θερμοκήπια όπως καλάμια και νάιλον, καθώς επίσης και παλέτες και υφάσματα.
Πακιστανός εργάτης γης ξαπλωμένος σε μια γωνιά της αποθήκης, στην οποία διαμένει με 65 ακόμα συμπατριώτες του καταβάλοντας ενοίκιο από 30 έως 40 ευρώ έκαστος.
Οι διαμένοντες στους καταυλισμούς δεν έχουν πρόσβαση σε τρεχούμενο και καθαρό νερό, με αποτέλεσμα να πλένονται στο ύπαιθρο με το νερό δεξαμενών και να χρησιμοποιούν τρύπες στο έδαφος ως αποχωρητήρια.
Μετανάστες που διαμένουν σε καταλύματα δίπλα από τα θερμοκήπια με τις φράουλες, προσεύχονται σε αυτοσχέδιο λατρευτικό χώρο.
Μετανάστης δείχνει την αναγγελία της κηδείας συμπατριώτη του, που σύμφωνα με τον ίδιο, αυτοκτόνησε λίγες ημέρες πριν από την επίσκεψή μας στην περιοχή. Σύμφωνα με τους εργάτες γης,τέσσερις με πέντε συμπατριώτες τους χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στην περιοχή.
